HREIT S.A. w całości kwestionuje sprawozdanie zarządcy przymusowego

15 października 2025 r. HREIT złożyła do sądu szczegółowe stanowisko wobec sprawozdania, wskazując liczne błędy, pominięcia oraz nieuprawnione interpretacje. Spółka podkreśla, że dokument nie może stanowić wiarygodnej podstawy do podejmowania decyzji o jej dalszych losach.

Nieścisłości i pominięcia w sprawozdaniu

Zgodnie z analizą HREIT, zarządca przymusowy błędnie przedstawił m.in. liczbę postępowań sądowych – wskazując ponad 260 spraw, podczas gdy po wyłączeniu sporów zakończonych i spraw towarzyszących głównym postępowaniom, to faktycznie jest ich około 30. Do tego w 10 sporach to spółka wystąpiła z powództwem. Nieprawidłowości dotyczą również inwestycji w Krakowie przy ul. Pachońskiego – zarządca trzykrotnie zaniżył poziom zaawansowania prac budowlanych i sugeruje brak możliwości dokończenia budowy. Tymczasem HREIT prowadzi zaawansowane rozmowy z inwestorami zainteresowanymi zakupem kompleksu działek, co nie tylko pozwoliłoby szybko wznowić prace budowlane, ale mogłoby przynieść spółce nawet 40 mln zł przeznaczonych na spłatę zobowiązań.

Nieprawdziwe odniesienia i skutki reputacyjne

HREIT wskazuje, że w sprawozdaniu znalazły się odniesienia do nieprawomocnej decyzji Prezesa UOKiK, która nie dotyczy spółki, a innego podmiotu z grupy. W ocenie HREIT takie działania są manipulacyjne i wprowadzają w błąd opinię publiczną. Publikacja dokumentu doprowadziła już do pojawienia się w mediach nieprawdziwych informacji określających spółkę jako „bankruta” czy „piramidę finansową”. HREIT podkreśla, że tego rodzaju określenia są bezpodstawne i szkodzą reputacji firmy, jej pracowników oraz inwestorów.

Pominięte dane i błędne założenia

HREIT S.A. zwraca uwagę, że w sprawozdaniu zarządcy przymusowego brakuje kluczowych elementów analizy finansowej, które zgodnie z ustawą Prawo upadłościowe powinny zostać przedstawione w sposób pełny i transparentny. W szczególności pominięto orientacyjny kosztorys postępowania upadłościowego, mimo że takie zestawienie stanowi obowiązek ustawowy zarządcy.

Z szacunków opartych o liczby przedstawione w kwestionowanym przez HREIT sprawozdaniu wynika, że w scenariuszu upadłości poziom zaspokojenia wierzycieli nie przekroczyłby 36,95%, i to przy założeniu braku dodatkowych kosztów likwidacyjnych. Dla porównania, w ramach postępowania sanacyjnego – które umożliwia kontynuację działalności gospodarczej, sprzedaż aktywów w sposób zorganizowany i uniknięcie wyprzedaży poniżej wartości rynkowej – możliwe jest pełne, a zarazem szybsze zaspokojenie roszczeń wierzycieli. W ocenie HREIT, zarządca nie tylko zaniechał przedstawienia kosztów upadłości, ale również nie uwzględnił korzyści płynących z kontynuowania działalności w ramach sanacji – takich jak utrzymanie wartości majątku, miejsc pracy oraz bezpieczeństwa nabywców mieszkań. Tego rodzaju pominięcia znacząco zniekształcają obraz sytuacji finansowej spółki i mogą prowadzić do decyzji sprzecznych z interesem wierzycieli i inwestorów indywidualnych.

Faktyczny potencjał HREIT

Grupa HREIT zrealizowała dotychczas 12 inwestycji obejmujących łącznie 29 budynków i ponad 1 330 mieszkań w całym kraju. W trakcie postępowania restrukturyzacyjnego spółka ukończyła już 5 inwestycji (437 mieszkań), a kolejne 281 lokali jest w końcowej fazie odbiorów. Spółka dysponuje ponadto listami intencyjnymi i ofertami inwestorów opiewającymi na kilkaset milionów złotych, potwierdzającymi możliwość dokończenia realizacji inwestycji, odbudowę potencjału i spłatę zobowiązań. Co więcej należy podkreślić, że HREIT posiada miliardowy majątek, a bank ziemi posiadany przez HREIT po sprzedaży wytypowanych do tego działek, umożliwia rozpoczęcie inwestycji obejmujących ok. 470 tys. m² mieszkań o potencjalnej wartości przekraczającej 4,4 mld zł.

Deklaracja HREIT

Spółka deklaruje pełną współpracę z sądem i wierzycielami, apelując o podejmowanie decyzji na podstawie rzetelnych, zweryfikowanych danych. HREIT wnioskuje o otwarcie postępowania sanacyjnego, które – w jej ocenie – pozwoli na pełne zaspokojenie wierzycieli oraz kontynuację działalności inwestycyjnej.

Źródło: HREIT