21 listopad 2012
Czad – jak ustrzec się zagrożeń sezonu grzewczego?
fot. archiwum
Corocznie, szczególnie podczas pierwszych tygodni sezonu grzewczego wraca temat czadu. Nie możemy jednak przyjąć, że wiemy o zatruciu tlenkiem węgla już wszystko. Gdyby tak było, ten cichy zabójca nie zbierałby żniwa każdego roku.
REKLAMA
„U mnie w domu nie ma skąd się wydostawać – jestem bezpieczny”
Ale czy na pewno? Nikt z nas nie jest bezpieczny. Przecież tlenek węgla, który potocznie nazywany jest czadem, powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych. Wydziela się wówczas gdy w atmosferze jest niewystarczająca ilość tlenu. Brzmi zawile? Krótko mówiąc, wszystkie urządzenia typu piece gazowe, piece opalane węglem czy drewnem, piecyki łazienkowe, kominki, piece kaflowe czy ogólnie mówiąc gazowe ogrzewacze pomieszczeń mogą wydzielać czad jeżeli nie działają w pełni sprawnie.
Zdawać by się mogło, że czad najczęściej wydobywa się z piwnicy, a jednak większość zatruć, które powoduje czad mają swoje źródło w łazience. Wielu z nas posiada bowiem grzałkę wody przepływowej, potocznie zwanej termą czy junkersem. W ciągu minuty, w małej łazience, która nie ma drożnego przewodu kominowego już w ciągu minuty wydzieli się zabójcza dawka tlenku węgla.
Delikatny zapach czosnku
Przychodzi cicho, nie ostrzega, szybko obezwładnia. Nie jest to charakterystyka bohatera thrillera, a właśnie czadu. Nie ma smaku, nie wydziela zapachy, jest bezbarwny, nawet nie szczypie w oczy i nie drapie w gardle. Wytwarza delikatny zapach czosnku, ale wtedy jest już za późno. Charakterystyczna woń pojawia się dopiero przy dużym stężeniu (ok. 75 – 100 %). Pali się niebieskim płomieniem i jest wyjątkowo wybuchowy. Jak więc się przed nim ustrzec?
Zainwestuj w czujnik tlenku węgla
Oczywiście czujnik nie zapobiegnie wydzielaniu się czadu, jednak w porę może ostrzec. Taki sygnał jest często na wagę złota oraz może uratować życie całej naszej rodziny. Koszt zakupu czujnika oscyluje w okolicach 100 zł. Nie jest to wygórowana kwota za urządzenie, które może uratować nasze życie.
Montaż czujnika nie jest trudny. Należy stosować się do wskazówek producenta. Z praktycznych rzeczy warto pamiętać, żeby zamocować go w widocznym miejscu, najlepiej dokładnie na wysokości wzroku oraz w bliskiej odległości od urządzenia, które może być źródłem tlenku węgla. Warto zainstalować kilka detektorów, jednak wiąże się to z większym kosztem, dlatego decydując się na jednen powinniśmy zainstalować go na korytarzu lub w samej sypialni. Pamiętajcie, że takie urządzenie wykrywa tylko tą konkretną substancję. Nie ostrzegą również przed dymem, który wydziela się podczas pożaru.
Ale czy na pewno? Nikt z nas nie jest bezpieczny. Przecież tlenek węgla, który potocznie nazywany jest czadem, powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych. Wydziela się wówczas gdy w atmosferze jest niewystarczająca ilość tlenu. Brzmi zawile? Krótko mówiąc, wszystkie urządzenia typu piece gazowe, piece opalane węglem czy drewnem, piecyki łazienkowe, kominki, piece kaflowe czy ogólnie mówiąc gazowe ogrzewacze pomieszczeń mogą wydzielać czad jeżeli nie działają w pełni sprawnie.
Zdawać by się mogło, że czad najczęściej wydobywa się z piwnicy, a jednak większość zatruć, które powoduje czad mają swoje źródło w łazience. Wielu z nas posiada bowiem grzałkę wody przepływowej, potocznie zwanej termą czy junkersem. W ciągu minuty, w małej łazience, która nie ma drożnego przewodu kominowego już w ciągu minuty wydzieli się zabójcza dawka tlenku węgla.
Delikatny zapach czosnku
Przychodzi cicho, nie ostrzega, szybko obezwładnia. Nie jest to charakterystyka bohatera thrillera, a właśnie czadu. Nie ma smaku, nie wydziela zapachy, jest bezbarwny, nawet nie szczypie w oczy i nie drapie w gardle. Wytwarza delikatny zapach czosnku, ale wtedy jest już za późno. Charakterystyczna woń pojawia się dopiero przy dużym stężeniu (ok. 75 – 100 %). Pali się niebieskim płomieniem i jest wyjątkowo wybuchowy. Jak więc się przed nim ustrzec?
Zainwestuj w czujnik tlenku węgla
Oczywiście czujnik nie zapobiegnie wydzielaniu się czadu, jednak w porę może ostrzec. Taki sygnał jest często na wagę złota oraz może uratować życie całej naszej rodziny. Koszt zakupu czujnika oscyluje w okolicach 100 zł. Nie jest to wygórowana kwota za urządzenie, które może uratować nasze życie.
Montaż czujnika nie jest trudny. Należy stosować się do wskazówek producenta. Z praktycznych rzeczy warto pamiętać, żeby zamocować go w widocznym miejscu, najlepiej dokładnie na wysokości wzroku oraz w bliskiej odległości od urządzenia, które może być źródłem tlenku węgla. Warto zainstalować kilka detektorów, jednak wiąże się to z większym kosztem, dlatego decydując się na jednen powinniśmy zainstalować go na korytarzu lub w samej sypialni. Pamiętajcie, że takie urządzenie wykrywa tylko tą konkretną substancję. Nie ostrzegą również przed dymem, który wydziela się podczas pożaru.
| Stężenie tlenku węgla w powietrzu | Objawy zatrucia |
| 0,01-0,02 % | Lekki ból głowy pojawia się po ok. 2 – 3 godzinach |
| 0,04 % | Już po godzinie następuje silny gól głowy |
| 0,08 % | Po 45 minutach poojawiają się zawroty i ból głowy oraz wymioty i konwulsje. Po ok. 2 godz. następuje trwała śpiączka. |
| 0,16 % | Silny ból głowy, konwulsje już po 20 min. Zgon następuje po 2 godz. przebywania w pomieszczeniu. |
| 0,32 % | Już po ok. 5 do 10 min. pojawiają się wymioty i ból głowy, który jest nie do zniesienia. Zgon następuje po 30 min. |
| 0,64 % | Bardzo szybko następują wymioty i ból głowy, nawet po minucie. Zgon następuje po niecałych 20 min. |
| 1,28 % | Utrata przytomności pojawia się już po 2 – 3 wdechach, a śmierć po 3 min. |
PRZECZYTAJ JESZCZE
