Rekolekcje w drodze - Śladami św. Franciszka
Fot. Jan Kaznocha
REKLAMA
Jesteśmy tylko tym, czym jesteśmy
w oczach Bożych i niczym więcej.
św. Franciszek
Święty Franciszek z Asyżu – wielki święty Kościoła, stygmatyk, misjonarz i założyciel zakonu franciszkanów i po części klarysek. Zwany był inaczej Biedaczyną z Asyżu. Dlaczego? Pochodził z bogatej rodziny, jednak dla Chrystusa zostawił wszystko, by stać się ubogim.
W wieku 21 lat uczestniczył w wojnie między Asyżem a Perugią, jednak za sprawą choroby musiał wrócić w rodzinne strony. To był dla Franciszka czas powolnego nawracania się i spojrzenia wgłąb siebie. Kiedy to wyzdrowiał i ponownie chciał wrócić na pole walki, zatrzymując się w Spoleto miał sen, w którym usłyszał głos Boga. To wydarzenie na zawsze zmieniło jego życie.
Franciszek postanowił żyć na wzór Chrystusa, przez co zrzekł się rodzinnego majątku, przywdział habit i zaczął prowadzić życie pokutne, pomagając przy tym biednym i potrzebującym. Podczas pewnej mszy świętej słowa kapłana odnośnie stylu życia apostolskiego wywarły na nim tak duże wrażenie, że postanowił zamienić habit na skromną brązową tunikę oraz chodzić wszędzie boso.
Napisał regułę zakonną, na którą ówczesny papież nie chciał się zgodzić. Miał on jednak widzenie podczas snu, w którym to rozpoznał Biedaczynę z Asyżu – to sprawiło, że zatwierdził franciszkański styl życia. Od tej pory bracia mieli oficjalną zgodę Kościoła na głoszenie Słowa Bożego oraz czynienia pokuty.
Wyruszając bez zbędnego pośpiechu, na pełne modlitwy i spokoju rekolekcje „w drodze” ze świętym Franciszkiem z Asyżu, pragnęliśmy poznawać piękne miejsca związane z jego życiem, odkrywać bogactwo Jego duchowości.
Na trasie naszej pielgrzymki była: Padwa, Siena, La Verna, Gubbio, Asyż, San Damiano, Orvieto, Bolsena, Greccio, Fonte Colombo, Manoppello, San Giovanni Rotondo, Monte Sant‘ Angelo, Loreto.
Polska jest jednym, jeśli nie jedynym krajem na świecie, gdzie duchowość pielgrzymkowa jest tak bardzo mocno rozwinięta. Ludzie młodzi, osoby w średnim i starszym wieku idą lub jadą na pielgrzymki, bo potrzebują odnowy duchowej.
w oczach Bożych i niczym więcej.
św. Franciszek
Święty Franciszek z Asyżu – wielki święty Kościoła, stygmatyk, misjonarz i założyciel zakonu franciszkanów i po części klarysek. Zwany był inaczej Biedaczyną z Asyżu. Dlaczego? Pochodził z bogatej rodziny, jednak dla Chrystusa zostawił wszystko, by stać się ubogim.
W wieku 21 lat uczestniczył w wojnie między Asyżem a Perugią, jednak za sprawą choroby musiał wrócić w rodzinne strony. To był dla Franciszka czas powolnego nawracania się i spojrzenia wgłąb siebie. Kiedy to wyzdrowiał i ponownie chciał wrócić na pole walki, zatrzymując się w Spoleto miał sen, w którym usłyszał głos Boga. To wydarzenie na zawsze zmieniło jego życie.
Franciszek postanowił żyć na wzór Chrystusa, przez co zrzekł się rodzinnego majątku, przywdział habit i zaczął prowadzić życie pokutne, pomagając przy tym biednym i potrzebującym. Podczas pewnej mszy świętej słowa kapłana odnośnie stylu życia apostolskiego wywarły na nim tak duże wrażenie, że postanowił zamienić habit na skromną brązową tunikę oraz chodzić wszędzie boso.
Napisał regułę zakonną, na którą ówczesny papież nie chciał się zgodzić. Miał on jednak widzenie podczas snu, w którym to rozpoznał Biedaczynę z Asyżu – to sprawiło, że zatwierdził franciszkański styl życia. Od tej pory bracia mieli oficjalną zgodę Kościoła na głoszenie Słowa Bożego oraz czynienia pokuty.
Wyruszając bez zbędnego pośpiechu, na pełne modlitwy i spokoju rekolekcje „w drodze” ze świętym Franciszkiem z Asyżu, pragnęliśmy poznawać piękne miejsca związane z jego życiem, odkrywać bogactwo Jego duchowości.
Na trasie naszej pielgrzymki była: Padwa, Siena, La Verna, Gubbio, Asyż, San Damiano, Orvieto, Bolsena, Greccio, Fonte Colombo, Manoppello, San Giovanni Rotondo, Monte Sant‘ Angelo, Loreto.
Polska jest jednym, jeśli nie jedynym krajem na świecie, gdzie duchowość pielgrzymkowa jest tak bardzo mocno rozwinięta. Ludzie młodzi, osoby w średnim i starszym wieku idą lub jadą na pielgrzymki, bo potrzebują odnowy duchowej.
JasieńCzas pielgrzymowania to dla mnie jedyne w swoim rodzaju rekolekcje w drodze, ale także doświadczenia duchowe, które kierują moje serce ku przemianie. Codzienne wyrzeczenia, uczestnictwo w Mszy św., słuchanie konferencji, wspólne modlitwy – to wszystko ukierunkowuje człowieka do wejścia na drogę nawrócenia – powiedział w rozmowie Zbyszek, pielgrzym z Rypina.
PRZECZYTAJ JESZCZE
