Europejski Dzień Seniora

Organizacja Zdrowia (WHO) określa 60. rok życia jako wiek rozpoczęcia starzenia się. WHO podziela starość na trzy kluczowe etapy: wczesną starość (między 60. a 75. rokiem życia), późną starość (między 75. a 90. rokiem życia) i długowieczność (powyżej 90. roku życia). Z wiekiem pojawia się większa liczba schorzeń i dysfunkcji, które mogą prowadzić do różnych ograniczeń i stanowić zagrożenie dla osób starszych. Niektóre z tych schorzeń powodują zaniki pamięci, spadek funkcji umysłowych, zwłaszcza pamięci krótkotrwałej, utrudniają samodzielność w codziennym życiu, prowadzą do utraty zdolności poznawczych i umiejętności związanych z codziennymi czynnościami. Dlatego niezbędne jest zapewnienie wsparcia i ochrony przed wykorzystywaniem przez nieuczciwe osoby.

Głównym celem Europejskiego Dnia Seniora jest promowanie pozytywnego spojrzenia na osoby starsze. Najważniejszym priorytetem jest podejmowanie działań, które zagwarantują im godne życie, poprzez zapewnienie dostępu do opieki zdrowotnej, możliwości uczestniczenia w życiu kulturalnym i społecznym. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na seniorów, którzy znaleźli się w trudnych sytuacjach życiowych, takich jak samotność, izolacja, czy utrata samodzielności, co sprawia, że potrzebują wsparcia w codziennym funkcjonowaniu.

W pomocy starszym to właśnie młodsze pokolenie powinno stanowić ekipę wsparcia dla bliskich osób i chronić osoby w starszym wieku.