Tenis stołowy to jedna z najbardziej technicznych dyscyplin sportu na świecie. Minimum pięć godzin dziennie gry na stole, trening obwodowy, ćwiczenia kompensacyjne, a na zakończenie stretching często połączony z jogą lub treningiem mentalnym. Potencjalna szansa na sukces istnieje tylko wtedy, gdy te wszystkie elementy realizowane są we właściwych proporcjach, z zachowaniem indywidualnego podejścia do każdego zawodnika.
W przygotowaniach najlepszych tenisistów stołowych świata nie ma miejsca na przypadek. Terminarz spotkań ligowych i występów indywidualnych wypełniony jest po brzegi, więc tym bardziej konsekwentna realizacja planu treningowego jest niezwykle istotna.
Okres startowy najlepszych zawodników Wschodzący Białystok Superligi to dwa lub trzy występy tygodniowo. Często zdarza się, że ligowe mecze rozgrywane są we wtorki i czwartki, a w niedziele toczy się rywalizacja w ramach Europejskiej Ligi Mistrzów. Według takiego planu przygotowują się najlepsze polskie drużyny. Przy tak dużej częstotliwości gier, kluczowe jest określenie poziomu zmęczenia danego zawodnika po każdym indywidualnym występie. W przygotowaniach między kolejnymi startami, głównym treningiem jest ten przy pingpongowym stole, a kluczowe elementy to serwis, odbiór, czucie piłki, praca nad odpowiednim kątem rakietki lub blok. Kiedy co drugi dzień rozgrywane są mecze, objętość treningu zależy od tego, jak długo zawodnik jest w stanie pracować w maksymalnym stopniu zaangażowania.
Kiedy tygodniowy harmonogram pozwala na co najmniej sześć dni przerwy, wzrasta intensywność pracy przy jednoczesnym zwiększeniu czasu treningowego. Wtedy w ciągu dnia zaplanowane są dwa treningi, łącznie około pięciu godzin. Wówczas najważniejszy staje się trening metodą wielu piłek, dzięki której możliwe jest kształtowanie szybkości, zwinności i mocy jako kluczowych cech tenisistów stołowych.
Obok pracy nad techniką, bardzo ważne jest przygotowanie fizyczne, które zawsze dobierane jest indywidualnie, w zależności od uwarunkowań psychosomatycznych danego zawodnika. W zależności, choćby od wieku tenisistów stołowych, inaczej przebiega proces regeneracji całego organizmu. Dlatego w doborze właściwego zestawu ćwiczeń ogólnorozwojowych, tak ważna jest indywidualizacja. Poza tym nie tylko wiek różni zawodników. To, co unikatowe to różnorodność stylów gry. Ofensywnie grający tenisista stołowy potrzebuję więcej ćwiczeń szybkościowych i nauki poruszania się blisko stołu niż defensor, któremu bardziej wskazany jest trening wytrzymałości.
Elementem bardzo istotnym, ale zaniedbywanym wśród sportowców jest stretching. Solidne rozciąganie po treningu pozwala na szybszą regenerację mięśni. Dzięki temu bardzo szybko gotowe są do kolejnej dawki solidnego obciążenia treningowego.
Coraz częściej podstawą w tenisie stołowym są ćwiczenia kompensacyjne, wykonywane przed i po treningu. Doskonale spisują się gumy i taśmy fitness oraz piłki rehabilitacyjne, umożliwiające rozwój mięśni, które wykonują mniejszą pracę w codziennym treningu tenisa stołowego. Są to głównie ćwiczenia wzmacniające obręcz barkową, biodrową, mięśnie brzucha i kręgosłup. Dodatkowo profesjonaliści stosują jogę jako metodę rozciągająco – relaksacyjną, a według prowadzonych badań, daje ona lepsze efekty niż samo rozciąganie.
W okresie przygotowawczym, gdzie między kolejnymi startami jest minimum od dziesięciu do czternastu dni przerwy, więcej czasu tenisiści stołowi przeznaczają na trening wytrzymałościowy, do którego należy m. in. bieganie, jazda na rowerze czy basen. Do tego ćwiczenia siłowe i trening obwodowy ze zwiększoną intensywnością i objętością, a także siłownia.
Profesjonalny tenis stołowy to dzisiaj połączenie różnorodnych form treningu technicznego, taktycznego z odpowiednimi zestawami ćwiczeń fizycznych i mentalnych.
„Niezwykle ważna jest umiejętność panowania nad stopniem zaangażowania w trening, skupienia i świadomości celu, do którego zmierza każdy zawodnik. Dlatego uzupełnieniem codziennego cyklu jest trening mentalny” - podkreślił Tomasz Redzimski. „Nieodłącznym elementem całej tej układanki jest indywidualizacja procesu szkoleniowego ze względu na wiele stylów gry, szybkość regeneracji organizmu, jego wytrzymałość na obciążenia fizyczne i częstotliwość startów w zawodach sportowych. Tylko wtedy, gdy trening jest odpowiednio zbilansowany, możliwe jest uniknięcie kontuzji i jak najlepsze przygotowanie do gry” – dodał szkoleniowiec Dartomu Bogorii Grodzisk Mazowiecki.
W przygotowaniach najlepszych tenisistów stołowych świata nie ma miejsca na przypadek. Terminarz spotkań ligowych i występów indywidualnych wypełniony jest po brzegi, więc tym bardziej konsekwentna realizacja planu treningowego jest niezwykle istotna.
Okres startowy najlepszych zawodników Wschodzący Białystok Superligi to dwa lub trzy występy tygodniowo. Często zdarza się, że ligowe mecze rozgrywane są we wtorki i czwartki, a w niedziele toczy się rywalizacja w ramach Europejskiej Ligi Mistrzów. Według takiego planu przygotowują się najlepsze polskie drużyny. Przy tak dużej częstotliwości gier, kluczowe jest określenie poziomu zmęczenia danego zawodnika po każdym indywidualnym występie. W przygotowaniach między kolejnymi startami, głównym treningiem jest ten przy pingpongowym stole, a kluczowe elementy to serwis, odbiór, czucie piłki, praca nad odpowiednim kątem rakietki lub blok. Kiedy co drugi dzień rozgrywane są mecze, objętość treningu zależy od tego, jak długo zawodnik jest w stanie pracować w maksymalnym stopniu zaangażowania.
Kiedy tygodniowy harmonogram pozwala na co najmniej sześć dni przerwy, wzrasta intensywność pracy przy jednoczesnym zwiększeniu czasu treningowego. Wtedy w ciągu dnia zaplanowane są dwa treningi, łącznie około pięciu godzin. Wówczas najważniejszy staje się trening metodą wielu piłek, dzięki której możliwe jest kształtowanie szybkości, zwinności i mocy jako kluczowych cech tenisistów stołowych.
Obok pracy nad techniką, bardzo ważne jest przygotowanie fizyczne, które zawsze dobierane jest indywidualnie, w zależności od uwarunkowań psychosomatycznych danego zawodnika. W zależności, choćby od wieku tenisistów stołowych, inaczej przebiega proces regeneracji całego organizmu. Dlatego w doborze właściwego zestawu ćwiczeń ogólnorozwojowych, tak ważna jest indywidualizacja. Poza tym nie tylko wiek różni zawodników. To, co unikatowe to różnorodność stylów gry. Ofensywnie grający tenisista stołowy potrzebuję więcej ćwiczeń szybkościowych i nauki poruszania się blisko stołu niż defensor, któremu bardziej wskazany jest trening wytrzymałości.
Elementem bardzo istotnym, ale zaniedbywanym wśród sportowców jest stretching. Solidne rozciąganie po treningu pozwala na szybszą regenerację mięśni. Dzięki temu bardzo szybko gotowe są do kolejnej dawki solidnego obciążenia treningowego.
Coraz częściej podstawą w tenisie stołowym są ćwiczenia kompensacyjne, wykonywane przed i po treningu. Doskonale spisują się gumy i taśmy fitness oraz piłki rehabilitacyjne, umożliwiające rozwój mięśni, które wykonują mniejszą pracę w codziennym treningu tenisa stołowego. Są to głównie ćwiczenia wzmacniające obręcz barkową, biodrową, mięśnie brzucha i kręgosłup. Dodatkowo profesjonaliści stosują jogę jako metodę rozciągająco – relaksacyjną, a według prowadzonych badań, daje ona lepsze efekty niż samo rozciąganie.
W okresie przygotowawczym, gdzie między kolejnymi startami jest minimum od dziesięciu do czternastu dni przerwy, więcej czasu tenisiści stołowi przeznaczają na trening wytrzymałościowy, do którego należy m. in. bieganie, jazda na rowerze czy basen. Do tego ćwiczenia siłowe i trening obwodowy ze zwiększoną intensywnością i objętością, a także siłownia.
Profesjonalny tenis stołowy to dzisiaj połączenie różnorodnych form treningu technicznego, taktycznego z odpowiednimi zestawami ćwiczeń fizycznych i mentalnych.
„Niezwykle ważna jest umiejętność panowania nad stopniem zaangażowania w trening, skupienia i świadomości celu, do którego zmierza każdy zawodnik. Dlatego uzupełnieniem codziennego cyklu jest trening mentalny” - podkreślił Tomasz Redzimski. „Nieodłącznym elementem całej tej układanki jest indywidualizacja procesu szkoleniowego ze względu na wiele stylów gry, szybkość regeneracji organizmu, jego wytrzymałość na obciążenia fizyczne i częstotliwość startów w zawodach sportowych. Tylko wtedy, gdy trening jest odpowiednio zbilansowany, możliwe jest uniknięcie kontuzji i jak najlepsze przygotowanie do gry” – dodał szkoleniowiec Dartomu Bogorii Grodzisk Mazowiecki.
PRZECZYTAJ JESZCZE
